miércoles, 30 de octubre de 2013

Elaboración de xabón (Traballo)

Antes de continuar coa explicacion da formulación inorgánica, expoñovos un traballo feito por compañeiros do meu curso pasado e máis eu.
 Tratase da elaboración do xabón, é moi interesante e moi utilizado pola xente que vivía nos pobos, ainda que non superan as formulas química coas que se nombran, sabían que o xuntar soca cáustica(NaOH) máis auga (H2O) e sebo, podiase formar xabón. Espero que vos guste o traballo e vos sea de utilidade para aprender novos conceptos.


Este traballo xunto con outros dos demais compañeiros estan no blogger http://iesoterobioxeo1bach.blogspot.com.es/ e tamen no blogger http://cmc2011-2012.blogspot.com.es/ ambos da miña profesora de bioloxía do ano pasado Mª Carmen Cid

martes, 29 de octubre de 2013

Esquema da Formulación Inorganica

FORMULACIÓN INORGANICA



  • ÓXIDOS:

   
 Metal/ No metal + O      nº de oxidación del O :(-2)

chamanse cando van con metal: Oxido (de) .....
      ''          ''        ''    con no metal: Anhídrido .....

Ejemplo:
Na2O : Óxido de sodio; Monóxido de disodio; Óxido sódico
Fe2O: Óxido de hierro(III); Trióxido de dihierro; Óxido férrico
Cl2O: Óxido de cloro (VII); Heptaóxido de dicloro; Anhídrido perclórico
SO: Óxido de azufre (V); Trióxido de azufre; Anhídrido sulfúrico



  • PERÓXIDOS:    


 Metal/ No metal + (O2)   //   nº de oxidación del O2 :(-1)   //   se nombran como: Peróxidos

Ejemplo:
H2 O: Peróxido de hidrógeno; Dióxido de dihidrógeno
Na2 O: Peróxido de sodio; Dióxido de disodio; Peróxido sódico
Cu2 O: Peróxido de cobre (I); Dióxido de dicobre; Peróxido cuproso



  • HIDRUROS:


                     METÁLICOS: 

  metal + H   nº de oxidación de H: (-1)  se nombran como: Hidruros

Exemplos:
LiH : Hidruro de litio; Monohidruro de litio; Hidruro lítico
CuH: Hidruro de cobre (II); Dihidruro de cobre; Hidruro cúprico
CuH : Hidruro de cobre (I); Monohidruro de cobre; Hidruro cuproso

                     NO METÁLICOS:
   
 no metal + H   nº de oxidacion H: (+1)    se nombran como: Hidruros

     - son os das columnas 13, 14, 15 (levan o H despois do non metal)

Exemplos:
BH3 : Trihidruro de boro; Borano
NH3 : Trihidruro de nitrógeno; Amoniaco/Azano
PH3 : Trihidruro de fósforo; Fosfina/ Fosfano
AsH3 : Arsina/ Arsano
SbH3 : Estibina/ estibano
CH4 : Metano
SiH4 : Silano/ Sulfano

     - e das columnas 16 y 17 (levan o H antes do non metal)

Exemplos:
HF :  Fluoruro de hidrógeno; Ácido fluorhídrico
HCl : Cloruro de hidrógeno; Ácido clorhídrico
HI : Yoduro de hidrógeno; Ácido yodhídrico


  • SALES BINARIAS


   (tende a ser gases nobres)   metal/non metal + metal/non metal    Chamanse .......-uro de ......

Exemplos:
NaCl : Cloruro de sodio; Cloruro sódico
FeBr3 : Bromuro de hierro (III); Tribromuro de hierro; Bromuro férrico
NH4Cl : Cloruro de amonio; Cloruro amónico






Quedan máis cousas das que informar pero, por hoxe, penso que isto é suficiente.
Espero que vos sirva de axuda este esquema da FORMULACIÓN INORGANICA



miércoles, 23 de octubre de 2013

Ejercicios química

EJERCICIOS DE FORMULACIÓN INORGÁNICA

1. Nombrar los compuesto inorgánicos siguientes con las tres nomenclaturas:
BeO, Au2O3, CaO, ZnO, CrO, Cr2O3, HgO, Hg2O.

2. Formular los compuestos siguientes:
Óxido crómico, trióxido de cromo, óxido de cromo(III), óxido de plata, óxido de
hierro(III), óxido de cobre(II), óxido de cadmio, óxido estannoso.

3. Nombra los compuestos siguientes:
Li2O2, Cs2O2, Ag2O2, H2O2, MgO2, SrO2, ZnO2, CdO2, Cu2O2, CuO2, NiO2.

4. Nombrar los compuesto inorgánicos siguientes con las tres nomenclaturas:
N2O, P2O, SeO3, As2O3, SO2, SO, Br2O, Cl2O7, Br2O3, I2O, CO, N2O5, N2O3, I2O5, P2O3,
P2O5.

5. Formular los compuestos que se indican:
Óxido carbónico, pentaóxido de dinitrógeno, trióxido de difósforo, heptaóxido de
dibromo, monóxido de nitrógeno, óxido sulfuroso, óxido de azufre(IV), óxido de
fósforo(V), óxido de nitrógeno(V), óxido de cloro(I), óxido brómico, pentaóxido de
dicloro, óxido de selenio(VI), óxido hiponitroso óxido sulfúrico, óxido de yodo(III).

6. Nombrar los siguientes compuestos:
LiH, CuH, CuH2, AuH3, NaH, CrH3, CrH2, ZnH2, AlH3, MgH2, CoH3, CoH2, BeH2, CdH2.

7. Escribir los compuestos que se indican:
Hidruro de potasio, hidruro de hierro(III), hidruro de alumnio, hidruro de plata,
hidruro de calcio, hidruro de magnesio, hidruro de estaño(IV), hidruro de sodio,
hidruro de bario, hidruro de platino(IV), hidruro de plomo(II), hidruro de
mercurio(I).

8. Formula:
Sulfuro de hidrógeno, bromuro de hidrógeno, telururo de hidrógeno, yoduro de
hidrógeno, fluoruro de hidrógeno, cloruro de hidrógeno.

9. Nombrar utilizando la nomenclatura sistemática y la de Stock:
FeCl2, MnS, Cu2Te, AlF3, Fe2S3, CuI.

10. Formular los compuestos que se indican:
Fluoruro de cobre(II), sulfuro de plomo(IV), sulfuro de cromo(III), tricloruro de
hierro, dibromuro de cobre, tetrafluoruro de silicio, cloruro de hierro(II), bromuro
sódico, fluoruro de calcio, cloruro de aluminio.

miércoles, 16 de octubre de 2013

Un tema importante da química é o saber das composicions de formulas. Como por exemplo nesta nova entrada vamola dedicar a FORMULACIÓN INORGANICA. Esta é un pouco complexa xa que hai que estudar todas as valencias da tabla periodica, ou polo menos as mais importantes, que son as seguntes:


- REGLAS DE FORMULACIÓN.
Para expresar a fórmula dos compostos de coordinación é conveniente ter presentes as regras de formulación recomendadas por IUPAC, estas regras son:
  • Os complexos escríbense entre corchetes
  • Dentro dos corchetes escríbense primeiro os cationes, daquela os aniones e para rematar as especies neutras.
  • De haber dous ou máis especies co mesmo tipo de carga, ordénanse alfabéticamente de acordo ao átomo que se atopa unido ao átomo central.
  • Para rematar e por fóra dos corchetes, escríbese como superíndice a carga total do complexo. Así por exemplo o hipotético complexo formado po1Co3+, 3NH3 1H2O, 1Cl- 1F- escribiríase correctamente como:       [CoClF(NH3)3(H2O)]+
- REGLAS DE NOMENCLATURA
En canto á nomenclatura IUPAC recomienda:
  • Ter presente en primeiro lugar si trátase dun complexo aniónico (con carga negativa) catiónico (con carga positiva) ou si trátase dunha especie neutra. Por exemplo:
  • [CrCl(NH3)5]2+ é un complexo catiónico.
  • [Co(CN)6]4- é un complexo aniónico.
  • [CuBr2(NH3)2] é un complexo neutro.
- Ao nomealo cítanse primeiro os ligandos, e estes en orde alfabético.
- Os ligandos aniónicos cítanse polo seu nome habitual, por exemplo H- (hidruro) ou ClO4- (perclorato). Aínda que existen un certo número de ligandos con nomes especiais, mentres que para os ligandos neutros utilízase o seu nome habitual, con dúas excepcións:
LigandoNombreTipo
F-fluoroAniónico
Cl-cloroAniónico
Br-bromoAniónico
I-yodoAniónico
O2-oxoAniónico
OH-hidroxoAniónico
O22-peroxoAniónico
HS-mercaptoAniónico
S2-tioAniónico
H2OAquaNeutro
NH3AmminaNeutro
NONitrosiloNeutro
COCaboniloNeutro
- A orde alfabético non considera os prefixos numéricos que indican a presenza de varias moléculas dun mesmo ligando. Por exemplo aqua, diaqua e triaqua van antes que ciano.
- Utilízanse os prefixos dei-, tri-, etc., para especificar o número de cada clase de ligando sinxelo (unidentado).
- Para ligandos complicados (axentes quelantes polidentados), úsanse outros prefixos:
Cantidad de ligandosPrefijo
2bis
3tris
4tetraquis
5pentaquis
6hexaquis
- Noutra entrada continuaremos coa información a base deste tema. 

miércoles, 9 de octubre de 2013

Química básica

Ola, chámome Lucía e vouvos a dar unha serie de informacións neste blog.
Este blog vai tratar de informacións a cerca de quimica e todo o relacionado con esta ciencia, que para algúns é tan complexa. Aqui vouvos a mostrar enlaces de documentos que vos pondrian ser de axuda xunto con videos e outra informacións. 
Agora xa informados de como vai ser este blog, comezamos.








                  O MAIS BÁSICO DA QUÍMICA


A Química é a ciencia que estuda a materia e as súas transformacións. A Física ocúpase da 
enerxía e as súas transformacións. A Fisicoquímica abarca o estudo das interaccións entre 
a materia e a enerxía, e explica os principios que rexen as transformacións da materia 
coñecidas como reaccións químicas, mediante o estudo das propiedades físicas das 
sustancias e do efecto dos cambios físicos sobre as reaccións. 



                   MATERIA 

Materia é todo aquilo que ocupa lugar no espazo e posúe masa. Todos os sistemas 
materiais están formados por átomos e moléculas. As moléculas son átomos unidos entre si 
mediante enlaces químicos. Á súa vez, os átomos están constituídos por partículas consideradas 
indivisibles: protones, neutrones e electróns. 
Nos compostos químicos únense átomos de máis dun elemento, para formar moléculas ou 
ben para formar estruturas infinitas, como é o caso dos polímeros. 



                 ÁTOMOS 

Os átomos están constituídos por un núcleo central e electróns, de carga negativa, que viran 
ao redor del. Á súa vez o núcleo está formado por protones, de carga positiva, e neutrones, 
que non posúen carga. O átomo é neutro, polo tanto o número de protones é igual ao número 
de electróns. En xeral a masa dun átomo é aproximadamente a masa do núcleo, pois a 
masa do electrón é 1840 veces menor que a masa do protón. A masa do neutrón é 
aproximadamente igual á masa do protón. 
En canto ao tamaño do átomo, este é máis ou menos 10 000 veces menor que o tamaño do 
núcleo, polo tanto case todo é baleiro. 
Cada elemento químico está caracterizado polo número de protones que teñen os seus átomos. 
Este número denomínase número atómico Z.