Para expresar a fórmula dos compostos de coordinación é conveniente ter presentes as regras de formulación recomendadas por IUPAC, estas regras son:
- Os complexos escríbense entre corchetes
- Dentro dos corchetes escríbense primeiro os cationes, daquela os aniones e para rematar as especies neutras.
- De haber dous ou máis especies co mesmo tipo de carga, ordénanse alfabéticamente de acordo ao átomo que se atopa unido ao átomo central.
- Para rematar e por fóra dos corchetes, escríbese como superíndice a carga total do complexo. Así por exemplo o hipotético complexo formado por 1Co3+, 3NH3 1H2O, 1Cl- 1F- escribiríase correctamente como: [CoClF(NH3)3(H2O)]+
- REGLAS DE NOMENCLATURA
En canto á nomenclatura IUPAC recomienda:
- Ter presente en primeiro lugar si trátase dun complexo aniónico (con carga negativa) catiónico (con carga positiva) ou si trátase dunha especie neutra. Por exemplo:
- [CrCl(NH3)5]2+ é un complexo catiónico.
- [Co(CN)6]4- é un complexo aniónico.
- [CuBr2(NH3)2] é un complexo neutro.
- Os ligandos aniónicos cítanse polo seu nome habitual, por exemplo H- (hidruro) ou ClO4- (perclorato). Aínda que existen un certo número de ligandos con nomes especiais, mentres que para os ligandos neutros utilízase o seu nome habitual, con dúas excepcións:
Ligando | Nombre | Tipo |
F- | fluoro | Aniónico |
Cl- | cloro | Aniónico |
Br- | bromo | Aniónico |
I- | yodo | Aniónico |
O2- | oxo | Aniónico |
OH- | hidroxo | Aniónico |
O22- | peroxo | Aniónico |
HS- | mercapto | Aniónico |
S2- | tio | Aniónico |
H2O | Aqua | Neutro |
NH3 | Ammina | Neutro |
NO | Nitrosilo | Neutro |
CO | Cabonilo | Neutro |
- Utilízanse os prefixos dei-, tri-, etc., para especificar o número de cada clase de ligando sinxelo (unidentado).
- Para ligandos complicados (axentes quelantes polidentados), úsanse outros prefixos:
Cantidad de ligandos | Prefijo |
2 | bis |
3 | tris |
4 | tetraquis |
5 | pentaquis |
6 | hexaquis |
No hay comentarios:
Publicar un comentario